- τοὔνομ'
- ὄνομα , ὄνομαnameneut nom/voc/acc sgοὔνομα , ὄνομαnameneut nom/voc/acc sg (epic ionic)ὄνομαι , ὄνομαιblamepres ind mp 1st sg (epic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
τοὔνομ'
Look at other dictionaries:
CAULONIA — apud Soli. c. 2. Notum est, a Philocteta Petiliam constitutam Caudoniam et Terinam a Crotoniensibus, etc. et Marcianum Heracleotam, Ε῎χεται δὲ τούτων πρῶτα μὲν Καυλωνία, Ε᾿κ τȏυ Κρότωνος ἥτις ἐχ᾿ ἀποιχίαν. Α᾿πὸ τȏυ συνεγγὺς κειμέννου τε τῇ πόλει… … Hofmann J. Lexicon universale
CUNABULA Graecorum — Postquam materfamilias partu viri familiam fundavit, ut loquitur Apuleius, Metam. l. 10. i. e. postquam masculum enixa est, quales δόμων κίονας, domuum columnas, vocant Lycophron et Pindarus, nec immerito, Στύλοι γὰρ οἴκων εἱσὶ παῖδες ἄρσενες.… … Hofmann J. Lexicon universale
EUPYRIDAE — vicus de tribu Leontide. Vide Steph. Meminit huius demi vetus in vet saxo Egigramma, ubi de Hadrianeis, Ludorum genere in Hadriani Imp. honorem instituto: ΚΟΞΜΗΤΕΥΟΝΤΟΞ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ. ΑΧΑΡΝΕΩΣ. Σρῆσεν Α᾿χείριςτος ςτήλην μεγακύδεσιν ἀςτοῖς Πατρὸς… … Hofmann J. Lexicon universale
NOMEN — inrantibus impositum, perectâ Circumcisione Iudaeis, aliis post lustrationem: Omnibus enim gentibus Nomma sua erant seu vocabula, aliis signa, praeter Atlantes, de quibus Pomp. Mela l. 1. c. 8. Ex his, qui ultra deserta esse memoraxtur, Atlantes… … Hofmann J. Lexicon universale
PANELLENIA — Graece Πανελλήνια, nomen agonis, Athenis olim celebrari soliti, cuius mentio in veteri Inscr Παναθήναια, Ο᾿λύμπια, Πανελλήνια, Α᾿δρίανεια. Ubi Vir quidam summus quatuor illos agones pro uno accepit et de Hadrianeis interpretatur. Multis enim in… … Hofmann J. Lexicon universale
ενδατούμαι — ἐνδατοῡμαι, έομαι (AM) μοιράζω, διανέμω («θείαν δύναμιν ἐνδατεῑσθαι», Ευστ.) αρχ. 1. κατασπαράζω, κατατρώγω 2. (μτφ. κυρίως για όνομα) απαγγέλλω χωριστά για εξύβριση («δὶς τ ἐν τελευτῇ τοὔνομ ἐνδατούμενος καλεῑ» [το όνομα τού Πολυνείκη], Αισχ.) 3 … Dictionary of Greek
χερνής — ῆτος, και χέρνης, ητος, και δωρ. τ. χερνάς, ᾱτος, ό, και τ. θηλ. χερνῆτις, ήτιδος, και χερνῆσσα, ήσσης, Α 1. αυτός που ζει από την εργασία τών χεριών του, χειρώνακτας, φτωχός (α. «γυνὴ χερνῆτις ἀληθής», Ομ. Ιλ. β. «οἱ χερνῆτες οὗτοι δ εἰσίν,… … Dictionary of Greek
